O mnie...

Witam Was na blogu, który zaprząta moją głowę od dość dawna. Sam pomysł „Only love can make us happy” narodził się po przeczytaniu kilku świetnych blogów siatkarskich. Bardzo chciałabym Wam opowiedzieć o mojej pasji: siatkówce. Siatkówka jest zainteresowaniem najważniejszym i najwspanialszym. Jestem kibicem (kibicką ;p) – nie sezonowcem, a każdy mecz oglądam na pełnych emocjach; biegam, krzyczę, a nawet śpiewam :D Moda i muzyka to tylko dodatek, który ma sprawić, że losy wydadzą się bardziej realne i wzruszające. Nie ukrywam, że utożsamiam się z główną bohaterką - Dominiką, która po prostu Was oczaruje! Blog wyraża moje marzenia i myśli, które od bardzo dawna schowane są w jednej z ukrytych szufladek. Ten kto przeczyta historię Dominiki i Andrzeja zapewne zauważy, że dużo się dzieje – dokładnie tak jak w moim prywatnym życiu. Lubię język polski, wf, a nawet matę i biologię. W tym roku szkolnym (2014/2015) byłam stypendystką z matematyki (choć chciałam wybrać polski, ale teraz to już nie wiem, które gorsze „zło” :D). Działałam w samorządzie uczniowskim, wolontariacie. Uczestniczyłam w projekcie edukacyjnym z języka angielskiego, co dwa tygodnie odwiedzałam też przedszkolaków, by czytać im bajki i bawić się z nimi w ramach akcji „Poczytaj mi przyjacielu”. Parę razy udało zająć mi się II miejsce lub wyróżnienia w konkursach, raz nawet wygrałam ogólnopolski i byłam finalistką! Nie jestem kujonem, sama na pewno się za taką nie uważam. Nie będę ukrywać, ze lubię się uczyć, bo widzę w tym swoją przyszłość. Dzięki ambicjom mojej rodziny, prawdopodobnie zostanę lekarzem – stomatologiem, mimo że posada księgowej/sekretarki w biurze też by mnie zainteresowała... Ale wszystko się może jeszcze wydarzyć! Nie lubię kłamstwa, plotek ani wstawać rano. Kocham ludzi, którzy są weseli, szczerzy, z poczuciem humoru. W nielicznych wolnych chwilach chodzę na spacery, spotykam się z przyjaciółmi, oglądam filmy i mecze. Moim największym marzeniem są podróże. :) Lubię czytać książki, ale blogi zdecydowanie bardziej! :) Dopiero teraz uczę się asertywności i bycia sobą. Nie potrafię mówić co myślę, bo nie chcę nikogo obrazić. Od września idę do 3. gim. i wszystko ma się to zmienić! Ale o mnie to już starczy! Czas na losy bohaterów. Już teraz zachęcam do komentowania i wyrażania swojej opinii. Jestem w stosunku do Was szczera i tego samego oczekuję :) Miłej lektury!

Wasza Isia :*

UWAGA!
Zbieżność imion i nazwisk nie jest przypadkowa! :D